GÜZ VE BU MEVSİM ŞİİRİM
GÜZ
Direk camdan izliyorum 
Yaprakların uçuşunu
Öylesine zarif bir güzellik ki
Şu his 
Güzümü andırıyor
BU MEVSİM
 Ruhum dökülüyor her sokağa   yaprak yaprak
 Tam bir Ankara sokağında
 Sonbahar geldi çattı sanki
 Mutlulukla hüzün karışık ama
 Bir arada bu mevsimde
 Belki bir yağmur altında
 El ele dolaşırız
 Kurumuş dallar arasında
 Farklı bakıyor ağaçlar
 Hem son hem de başlangıç gibi
 Rüzgarlar dolduruyor ciğerlerimi
 Kuşlar yuvasına çekiliyor
 Başlıyor dünya kendini hissetmeye


 
